Εντύπωση έχει προκαλέσει όχι μόνο σε πολλούς Έλληνες αλλά και στους υπόλοιπους Ευρωπαίους ο Ευρωβουλευτής Nigel Farage με τις θέσεις και τις επιθέσεις του στο ευρωκοινοβούλιο. Αυτή τη στιγμή αποτελεί τη δεύτερη δύναμη της Βρετανικής αντιπροσωπείας στο ΕΚ και είναι ένας από τους πιο μαχητικούς ευρωβουλευτές.
Οι θέσεις του αρκετές φορές αγγίζουν τα όρια του αντιευρωπαϊσμού, με έναν δικό του όμως τρόπο, όχι τόσο ενάντια στην Ευρωπαϊκή συνεργασία και τη διευρωπαϊκή πολιτική συνδιαλλαγή ,αλλά ενάντια σε μία Ευρωπαϊκή Ένωση που θα στραγγαλίζει τη διαφορετικότητα και θα μετατραπεί σε ένα κακέκτυπο των ΗΠΑ, σε Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.
Φοβάται το Ευρώ γιατί “ένα νούμερο δεν ταιριάζει σε όλους” αλλά και την απο-εθνικοποίηση των κρατών-μελών της ΕΕ πιστεύοντας ότι αν στερήσουν από τους λαούς τη δημοκρατία τους το μόνο που θα μείνει θα είναι η βία.
Είναι από τους λίγους που…
δεν έχει διστάσει να καταγγείλει για παντελή έλλειψη δημοκρατίας την ΕΕ, αφού οι αποφάσεις της όπως λέει βγαίνουν από μη εκλεγμένα όργανα, γιατί οι Ευρωπαίοι πολίτες αναγκάζονται να υπακούν σε νόμους που δημιουργούνται από κέντρα εξουσίας τα οποία δεν έχουν την δυνατότητα να τα αξιολογήσουν μέσω της κάλπης
Δεν έχει μία στείρα αρνητική τάση απέναντι στην Ε.Ε., άλλωστε συμμετέχει και ενισχύει το ΕΚ εδώ και πολλές θητείες, όμως αντιτίθεται σε πολιτικές που θεωρεί ότι είναι μόνο ευχολόγια, που δεν μπορούν να πιάσουν τον παλμό των πολιτών, χαρακτηρίζοντας την Ένωση ως το πλέον αντιδημοκρατικό “δημοκρατικό” οργανισμό αντιπροτείνοντας ακόμα και την κατάργηση όλων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και την αντικατάστασή τους με ένα σύμφωνο συνεργασίας μεταξύ των κυβερνήσεων μέσω της υιοθέτησης ενός διαρκούς διαλόγου σε διακυβερνητικό επίπεδο χωρίς να υπάρχουν μεσάζοντες όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή άλλοι φορείς.
Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν έχει παραλείψει στις ομιλίες του στο Ευρωκοινοβούλιο να μιλήσει για την Ελλάδα και τη σημερινή της ομηρία, τη μετατροπή της σε Ευρωπαϊκό προτεκτοράτο και την απώλεια της εθνικής της κυριαρχίας, σχεδόν προφητικά, από την εποχή μετά τα Δεκεμβριανά του 2008, γνωρίζοντας και αναφέροντας σαν απλός ευρωβουλευτής πράγματα που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης “αγνοούσε” και ο πρωθυπουργός δεν εμφάνιζε.
Πιστεύει στους Έλληνες και θεωρεί ότι είμαστε αυτοί που σηκώνουν το λάβαρο της αντίδρασης ενάντια σε αυτό το σχέδιο, αλλά δεν διστάζει να καταδικάσει τους Έλληνες βουλευτές και Ευρωβουλευτές λέγοντας πως οι περισσότεροι από αυτούς πρέπει να σταλθούν από το λαό στα σπίτια τους και ότι χρειάζεται να εκλέξουμε πιο αντιπροσωπευτική σύνθεση, πραγματικά φιλέλληνες και πατριώτες πολιτικούς, αφήνοντας, σε πολλές δηλώσεις του εντονότατες αιχμές για τον πατριωτισμό και τη σοβαρότητα όσων κυβερνούν τόσα χρόνια την Ελλάδα.
Φυσικά μπήκαμε στον πειρασμό να μιλήσουμε προσωπικά μαζί του ζητώντας του να μας δώσει τη δική του οπτική γωνία, να μας πει ποίος είναι αυτός ο δημοφιλής στην Ελλάδα Βρετανός πολιτικός και να συζητήσουμε για την τρέχουσα ευρωπαϊκή και ελληνική επικαιρότητα.
Λοιπόν φίλοι αναγνώστες απολαύστε τον! Χειμαρρώδης, με χρήση του φλεγματικού Βρετανικού του χιούμορ αλλά και σκληρός, ο Nigel Farage μιλάει κατά αποκλειστικότητα στο maga και αποκαλύπτεται:
1. Κύριε Φαράτζ φαίνεται ότι είστε πιο διάσημη προσωπικότητα στην Ελλάδα από αρκετούς Έλληνες Ευρωβουλευτές. Όμως το μόνο που ξέρουμε για εσάς είναι κάποιες τοποθετήσεις σας στο Ευρωκοινοβούλιο για την Ελλάδα, την Οικονομική κρίση και η επίθεσή σας προς τον πρόεδρο της ΕΕ. Ποιος είναι πραγματικά ο Νάιτζελ Φαράτζ, πως έφτασε μέχρι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τι αρχές εκπροσωπείτε;
Πρωτοεκλέχθηκα στο Ευρωπαϊκό “Κοινοβούλιο” το 1999, όταν το κόμμα μου το UKIP(United Kingdom Independence Party – Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου), κέρδισε τις πρώτες θέσεις αντιπροσώπων του. Από τότε μέχρι σήμερα η δύναμή μας ενισχύεται όλο και περισσότερο! Στις τελευταίες εκλογές, του 2009, ήρθαμε δεύτεροι σε όλο το ΗΒ, απειλώντας το κυβερνών, προς το παρόν…, Εργατικό Κόμμα και κερδίζοντας 2,6 εκατομμύρια ψήφους, ποσοστό πάνω από το 16% του εκλογικού σώματος.
Ο κυρίαρχος στόχος του Κόμματός μου είναι να διώξει με τις κλωτσιές την Ευρωπαϊκή Ένωση έξω από τη Βρετανία. Η ΕΕ θεσπίζει το 75% των νόμων μας, μας κοστίζει καθημερινά λόγω της συνδρομής που δίνουμε για να είμαστε μέλη της 48 εκατομμύρια στερλίνες και δεν έχουμε καν δικαίωμα να εκλέξουμε ούτε τους ηγέτες (της ΕΕ).
Αυτό που με ώθησε να εμπλακώ στην ευροσκεπτικιστική κίνηση ήταν η κίνηση της κυβέρνησης του ΗΒ να προσπαθήσει να κλειδώσει την ισοτιμία βρετανικής λίρας-γερμανικού μάρκου ως πρώτο βήμα για την είσοδο στο Ευρώ, όταν δούλευα στο Λονδίνο σαν εμπορομεσίτης. Ήταν μια απόλυτη καταστροφή και το ΗΒ τελικά βρέθηκε εκτός της προσπάθειας της νομισματικής ενοποίησης. Από εκείνη τη στιγμή ήμουν πεπεισμένος ότι η πολιτική τάξη της χώρας μου είχε ξεπουλησεί απόλυτα την υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας μου. Έτσι αποφάσισα να κάνω κάτι για όλο αυτό και βρήκα βοήθεια στο UKIP.
2. Μιλάτε συχνά για την Αμερικανοποίηση της Ευρώπης και την απώλεια του φιλελεύθερου χαρακτήρα της Ένωσής στο βωμό μίας παγκόσμιας διακυβέρνησης. Αντιστοίχως ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι χρειαζόμαστε μία παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε τώρα. Αυτό που κάποια χρόνια πριν ήταν από πολλούς μια απλή θεωρία συνωμοσίας τώρα ακούγεται από πολλά και σοβαρά άτομα ως η πολιτική προοπτική. Υπάρχει όντως μία τέτοια προοπτική και τι πιστεύετε ότι συμβαίνει;
Αυτό που υποστηρίζει η πολιτική τάξη είναι ότι μεσούσης της κρίσης χρειαζόμαστε περισσότερη «Ευρώπη». Και εγώ απαντώ σε όλους αυτούς ότι αρκετή «Ευρώπη» είχαμε μέχρι σήμερα και κοιτάξτε που καταντήσαμε!
Τώρα στο θέμα της οικονομικής διακυβέρνησης, δεν μου προκαλεί καμία έκπληξη και είναι μία τακτική που η ΕΕ αρέσκεται να χρησιμοποιεί, «Δημιούργησε μία κρίση και μετά υφάρπαξε ακόμη περισσότερη εξουσία».
Σε τομείς όπου η ΕΕ έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας, όπως η αλιεία και τα αγροτικά θέματα, τουλάχιστον στο ΗΒ, το μόνο που έχει επιτευχθεί είναι η απόλυτη καταστροφή αυτών των τομέων της οικονομίας. Όπου χώνει τη μύτη της η ΕΕ το αποτέλεσμα είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Οπότε ναι, η οικονομική διακυβέρνηση, το Ευρώ, …είναι όλα αυτά μέρος του ίδιου σχεδίου, στην ίδια διαδρομή, να δημιουργηθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης όπου οι εθνικές δημοκρατίες θα καταργηθούν. Ωστόσο όπως βλέπουμε και από εσάς στην Ελλάδα, οι πολίτες δεν παίρνουν ελαφρά την απώλεια της δημοκρατίας τους.
3. Η ύπαρξη ενός Ευρωπαϊκού Υπουργείου Οικονομικών, ή μίας Κεντρικής Ευρώπης δημοσιονομικής διαχείρισης η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα καταργήσει τα υπουργεία οικονομικών στα κράτη μέλη, θα μπορούσε να είναι πραγματικά προς το συμφέρον των Ευρωπαίων πολιτών; Δεδομένου ότι έχετε αμφισβητήσει στο παρελθόν τη δυνατότητα της ΕΕ να καταρτίζει επιτυχημένα οικονομικά προγράμματα, έχετε χαρακτηρίσει το πρόγραμμα 2001-2010 ως καταστροφική επιλογή και το 2011-2020 ως ένα απλό ευχολόγιο που απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει όφελος για τους πολίτες όταν η οικονομική πολιτική χαράζεται από ξένους γραφειοκράτες. Η EE είναι η μόνη δημοκρατία στο κόσμο, όπως αυτοαποκαλείται τουλάχιστον, στην οποία το εκλεγμένο κοινοβούλιο το ευρωκοινοβούλιο δηλαδή, δεν μπορεί να νομοθετήσει. Τί είδους δημοκρατία είναι αυτή λοιπόν στην οποία οι πολίτες δεν μπορούν να εκλέξουν ή ακόμη να αποπέμψουν μέσω της κάλπης αυτούς που πραγματικά νομοθετούν;
Η Ελλάδα είναι το λαμπρό παράδειγμα της αποτυχίας της ΕΕ. Δεν μπορείς να βάζεις μαζί χώρες με διαφορετική οικονομία σε ένα ενιαίο νόμισμα με τους ίδιους όρους και τα ίδια επιτόκια. Δεν ταιριάζει ένα μέγεθος σε όλους και το όλο εγχείρημα (στμ της νομισματικής ενοποίησης) έχει ήδη αρχίσει να καταρρέει.
4. Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το μέλλον του Ευρώ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πως κρίνετε την πορεία μέχρι τώρα του Ευρώ;
Το Ευρώ αποδεικνύεται καταστροφικό. Κοιτάξτε απλά την ανεργία που έχει επιφέρει σε χώρες όπως η δική σας, και η Ισπανία και κυρίως τα ποσοστά της ανεργίας μεταξύ των νέων. Δεν υπάρχει μέλλον σε αυτό και πολύ φοβάμαι πως όσο η κρίση του Ευρώ συνεχίζεται, και δεν μπορεί παρά να γίνεται μόνο χειρότερη, τόσο πιθανότερο είναι ότι οι πολίτες θα καταφεύγουν προς τη βία και τις κοινωνικές αναταραχές, καθώς γίνονται μάρτυρες της ανάσχεσης των δημοκρατιών τους. Ας μην ξεχνάμε τους Δανούς οι οποίοι πρόσφατα επανέφεραν τους συνοριακούς ελέγχους και πρακτικά έσκισαν τη συνθήκη Σέγκεν σε αντίδραση προς τη μεταναστευτική κρίσης της Βορείου Αφρικής. Για εμένα όλο το ευρωπαϊκό εγχείρημα αρχίζει να διαλύεται και οι ιδρυτικές αξίες της ΕΕ (το ενιαίο νόμισμα και η ελεύθερη διακίνηση) έχουν ήδη αρχίσει να ματαιώνονται από τις εκλεγμένες εθνικές κυβερνήσεις. Και λέω δόξα τω Θεώ! για αυτό!
5. Έχετε παραπονεθεί ότι όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα λήψης αποφάσεων δεν εκλέγονται και έτσι υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (όπως πρώτος τόνισε ο David Marquand το 1979, αναφερόμενος στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, τον πρόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Τι προτείνετε; Πώς θα μπορούσε η Ευρώπη να γίνει πιο δημοκρατική; Θα ήταν καθόλου δυνατόν να θεσμοθετηθεί η πρόσβαση του πολίτη στα κέντρα εξουσίας αλλά και να λογοδοτούν όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ;
Η ΕΕ είχε μία μεγάλη ευκαιρία να εκδημοκρατίσει το σύστημα όταν είχε εισαχθεί η ιδέα του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Αυτό εφόσον μειώνονταν η δύναμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομμισιόν) και είχε αναχθεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε κύριο νομοθετικό όργανο. Τότε θα είχαμε κάνει κάποια σοβαρά βήματα στη διαχείριση του δημοκρατικού ελλείμματος. Ωστόσο αυτό δεν συνέβη, και έτσι μείναμε με την πανίσχυρη Κομμισιόν που δεν ελέγχεται από τους ψηφοφόρους και ακόμη αποτελεί το μοναδικό όργανο της ΕΕ που μπορεί να νομοθετεί.
Γιατί λοιπόν χρειαζόμαστε την ΕΕ και όλα αυτά τα θεσμικά όργανά της; Ναι, θέλουμε Ευρωπαϊκή συνεργασία και ίσως μπορούμε να συμφωνήσουμε σε κάποια ελάχιστα στάνταρτς για την εργασία, τη σήμανση προϊόντων κτλ, αλλά γιατί να μην έχουμε απλά μία συμφωνία ελεύθερου εμπορίου και μια στρογγυλή τράπεζα γύρω από την οποία οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα κάθονται και θα συζητούν για τα διάφορα θέματα; Θέλω όλοι αυτοί οι Κομμισάριοι και τα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου να απολυθούν, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου.
6. Ας έρθουμε στην Ελλάδα. Τι πιστεύετε ότι οδήγησε σε αυτή την κατάσταση; Οι Έλληνες δουλεύουν πιο πολύ από όλους τους Ευρωπαίους, πληρώνουν τους μεγαλύτερους φόρους ακόμα και προ κρίσης, αλλά έχουν τους χαμηλότερους μισθούς σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα ακριβότερα καύσιμα και από τις χειρότερες υπηρεσίες υγείας. Οι Έλληνες νιώθουν άδικο που όλη η Ευρώπη τα έχει βάλει με τον Ελληνικό Λαό, τη στιγμή που γερμανικές εταιρείες, όπως η SIEMENS, είναι πρωταθλήτριες στην παραοικονομία, αλλά επίσης γερμανικές εταιρείες, πχ που ελέγχουν αεροδρόμια δεν έχουν καταβάλει ΠΟΤΕ τους φόρους που τους αναλογούν πραγματικά προς το Ελληνικό κράτος και η Ευρώπη το μόνο που φαίνεται να έχει κάνει για αυτό είναι να υποχρεώσει την προηγούμενη κυβέρνηση να αποσύρει ένα νόμο πιο κοντά στη διαφάνεια.
Λοιπόν όπως έλεγα προηγούμενα, επανερχόμαστε στην οικονομική φυλακή του Ευρώ και στην άποψή μου ότι οικονομική πολιτική που κυκλοφορεί μόνο σε ένα μέγεθος δεν ταιριάζει σε όλες τις χώρες.
Αυτό που χρειάζεται να κάνει η Ελλάδα είναι να υποτιμήσει και να επανακτήσει τον έλεγχο των επιτοκίων της.
Ανακαλώ μια πρόσφατη αναφορά στην οποία διατυπώνεται η πρόθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να αυξήσει κι άλλο τα επιτόκια. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τη Γερμανία, αλλά σίγουρα δεν θα βοηθήσει την Ελλάδα!
Ο Γερμανο-Γαλλικός άξονας είναι κραταιός στην ΕΕ και όπως όλοι γνωρίζουμε, η Γερμανική οικονομία είναι η κινητήρια δύναμη της ευρωζώνης. Είναι επόμενο ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα φροντίσει πρώτα τα συμφέροντα της Γερμανίας.
Και αυτό οδηγεί στην επόμενη ερώτηση: Τι πραγματικά διαθέτει η Ελλάδα μέσα στην ΕΕ; Έχετε μόνο μία επίτροπο η οποία πρέπει να συνυπογράψει ότι πάνω από το συμφέρον της χώρας της θα είναι το συμφέρον της ΕΕ. Έχετε μόνο 22 ευρωβουλευτές από τους 735 που υπάρχουν στο Ευρωκοινοβούλιο και λιγότερο από 7% ισχύος στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Επομένως, που υπάρχει η φωνή της Ελλάδας στην Ευρώπη;
7. Πιθανώς γνωρίζετε ότι κάθε μέρα εδώ και ενάμιση μήνα, δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων πολιτών συγκεντρώνονται στις κεντρικές πλατείες της Ελλάδας όπου διαμαρτύρονται για τις περικοπές και την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, που αισθάνονται ότι προστατεύει μόνο την ανώτερη οικονομική και δημιουργεί ένα τεράστιο κοινωνικο-οικονομικό χάσμα. Φτάνουν στο Ευρωκοινοβούλιο αυτές οι διαμαρτυρίες και αν ναι τι κάνουν οι Ευρωβουλευτές για τον Ελληνικό λαό;
Οι ευρωβουλευτές βρίσκονται σε άρνηση. Στην πραγματικότητα η Πολωνική Προεδρεία της ΕΕ είχε συνοψίσει τα συναισθήματά τους για την Ελλάδα δηλώνοντας προηγούμενα ότι η Ελληνική κρίση αποτελούσε ένα τετριμμένο, ασήμαντο ζήτημα. Ειλικρινά δεν πιστεύω ότι ενδιαφέρονται. Όσο το πολύτιμο Ευρώ τους επιβιώνει θα αδιαφορούν πόση ανεργία και πόνο προκαλούν. Το Ευρώ δεν ήταν ποτέ ένα οικονομικό εγχείρημα αλλά ένα κατ` εξοχήν πολιτικό. Και γι` αυτό δεν έχει καμία ελπίδα να επιτύχει. Θέλουν να δημιουργήσουν μία Ένωση Ευρωπαϊκών Πολιτειών, με μία σημαία, έναν εθνικό ύμνο, έναν στρατό και ένα νόμισμα ανεξαρτήτως του κόστους.
8. Μεγάλο μέρος του χρέους της Ελλάδας θα μπορούσε να καλυφθεί αν η Γερμανία φερόταν νόμιμα και πλήρωνε τις πολεμικές αποζημιώσεις που χρωστάει στην Ελλάδα. Αναλυτικά η Γερμανία μας χρωστά το αναγκαστικό δάνειο αρχικού ύψους 3,5 δισ. δολαρίων αγοραστικής αξίας του 1938 το οποίο σήμερα είναι 54 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους, έπειτα μας χρωστά 7,1 δισ. δολάρια αγοραστικής αξίας του 1938 για τις επανορθώσεις και τις καταστροφές στις υποδομές, που σημαίνει 108 δις ευρώ, σύνολο το προηγούμενο και αυτό 162 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους. Αν προσθέσουμε και τόκους από τότε μέχρι σήμερα ,αξίας 3%, το ποσό φτάνει τα 1,5 τρις ευρώ. Γιατί πιστεύετε οι Ελληνικές κυβερνήσεις αντί να διεκδικήσουν αυτό το ποσό δανείζονται και μάλιστα με τέτοιους επαχθείς όρους; Θα μπορούσαν οι Ευρωβουλευτές να ασκήσουν πιέσεις για την καταβολή αυτής της οφειλής στην Ελλάδα;
Σε ό,τι αφορά στη δύναμη των ευρωβουλευτών, η απάντηση φοβάμαι είναι μηδενική.
Το ευρωκοινοβούλιο βρίσκεται εκεί μόνο για να προσποιείται πως υπάρχει δημοκρατία στην ΕΕ, καθώς τα μέλη του είναι πραγματικά ανίσχυρα.
Λαμβάνουν υψηλούς μισθούς, έχουν πολύ ικανοποιητικές συντάξεις, αλλά τους αγνοούν τα ΜΜΕ. Γιατί λοιπόν να ταράξουν τα νερά;
Οι ευρωβουλευτές δεν μπορούν ούτε καν να νομοθετήσουν, η Κομμισιόν τους αγνοεί και προφανώς θα γίνουν περίγελος των κυβερνήσεών τους αν προσπαθήσουν να τεντώσουν κανένα πόδι..
Το κοινοβούλιο δεν μπορεί να ασκήσει καμία πίεση προς την Γερμανία να κάνει το ο,τιδήποτε. Δεν έχει καν την δυνατότητα να αποφασίζει που θα πραγματοποιεί κάθε φορά τις συνεδριάσεις του! Όπως ίσως θα ξέρετε είμαστε υποχρεωμένοι να πακετάρουμε μια φορά το μήνα τα πράγματά μας για το Στρασβούργο, για τη συνεδρίαση της ολομέλειας. Όλο αυτό είναι μία πανάκριβη διαδικασία, κάτι που αναγνωρίζει και το Ευρωκοινοβούλιο και συχνά πυκνά προσπαθήσει σταματήσει αυτή τη διαδικασία. Αλλά ασφαλώς εδώ πρόκειται για την ΕυρωπαΪκή Ένωση και δεν θα μπορούσε ακόμη και αυτό να είναι τόσο απλό! Το γεγονός ότι ταξιδεύουμε προς το Στρασβούργο μία φορά το μήνα είναι γραμμένο σε συνθήκες, γι` αυτό οποιαδήποτε αλλαγή απαιτεί συμφωνία και επικύρωση από όλα τα κράτη μέλη. Όμως κάτι τέτοιο θα έβρισκε αντίθετους τους Γερμανούς και τους Γάλλους, γιατί οι συναντήσεις στο Στρασβούργο αποτελούν επίδειξη Ευρωπαϊκής συμφιλίωσης μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το θέμα είναι πως προσπαθώ να σας καταστήσω κατανοητό είναι ότι ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να περιμένει καμία βοήθεια από το Ευρωκοινοβούλιο και τα ανίσχυρα μέλη του, τα οποία είναι ολότελα ξεπουλημένα στην ΕΕ.
9. Και μία κλασσική ερώτηση για το τέλος, (θα μου επιτρέψετε κύριε Farage). Ποίο είναι το μύνημα που θα θέλατε να στείλετε στους Έλληνες;
Ο Ελληνικός λαός πρέπει είναι ιδιαίτερα προσεκτικός σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, να ζητήσει από τους πολιτικούς το λογαριασμό για όσα έχουν κάνει και στο μέλλον να εκλέγει αντιπροσωπευτικούς και περισσότερο πατριώτες πολιτικούς.
Σε ό,τι αφορά στην αστυνόμευση των διαδηλώσεων, φαίνεται ότι υπάρχουν προβοκάτορες (οπλισμένοι κουκουλοφόροι και μασκοφόροι) μέσα στην αστυνομία, οι οποίοι δημιουργούν για την αστυνομία δικαιολογίες να επιτίθεται στους ειρηνικούς διαδηλωτές. Ασφαλώς, πάντα υπάρχει μια μειονότητα αστυνομικών που είναι ακατάλληλοι για τις δουλειές τους και περισσότεροι ενθουσιώδεις να δημιουργήσουν φασαρία παρά να τη σταματήσουν.
Από την άλλη, δεν εγκρίνουν όλοι οι αστυνομικοί τέτοιες συμπεριφορές και αρκετοί δεν προσπαθούν να κάνουν τίποτε περισσότερο από την προστασία του κόσμου και την διαφύλαξη της τάξης.
Αλλά η διάκριση μεταξύ «κακών μπάτσων» και «καλών μπάτσων» γίνεται ολοένα και πιο θολή κάθε φορά που οι αναταραχές μέσα στην κοινωνία πλησιάζουν στο οριακό σημείο μετά το οποίο εξελίσσονται σε πραγματική “εμφύλια” σύρραξη.
Αυτές οι διαδηλώσεις-διαμαρτυρία έχουν ιδιαίτερη αξία γιατί εστιάζουν την προσοχή των Ελλήνων στην προδοσία που διέπραξαν τα ίδια τα πολιτικά σας κόμματα, αλλά όλη αυτή η προσπάθεια θα πάει χαμένη αν δεν οδηγήσει σε πολιτική αναδιοργάνωση με την απαραίτητη επανάσταση μέσα στις κάλπες. Γιατί οι περισσότεροι από αυτούς που κάθονται σήμερα στα βουλευτικά σας έδρανα δεν πρέπει να επανεκλεγούν.
Πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου